واکسن یک سالگی

امروز حسنی و خانوم حنا شال و کلاه کردن و رفتن پیش عمو فرشاد یا به عبارت درست تر مطب آقای دکتر عزیز و دوست داشتنی که حسنی از شدت دوست داشتن هر وقت می بیندش گریه رو سر میده و کولی بازی درمیاره!

وقتی در زدیم خود آقای دکتر در رو باز کردن و سام تو بغلم یه تکونی به خودش داد اما از اونجا که اقای دکتر بعد از سلام با دو تا نی نی دیگه رفتن تو اتاق معاینه، آقایی کرد و به روی خودش نیاورد.
نوبتمون شد و رفتیم تو در ابتدای امر پسرک مودب من دستش رو دراز کرد و با آقای دکتر دست داد اما وقتی کار به معاینه کشید داد و هوار سام با صوت مداوم" یه یه یه یه" به خنده دارترین شکل ممکن شروع شد اون وسط می خواستم حواس سام رو پرت کنم و بهش می گفتم زبونت کو یا ماهی چیکار میکنه و دقیقا وسط گریه مو به مو همه رو اجرا میکرد یعنی دهنش رو مثل ماهی باز و بسته میکرد اما یه یه یه از زبونش نمی افتاد یا زبونش تا جای ممکن اومده بود بیرون و همون صوت دلپذیر ادامه داشت تا اینکه بالاخره چون احتمال تب داده شد قرار شد بریم بیرون بشنیم تا 10 دقیقه بگذره و دوباره درجه بذارن در نهایت ترفندهای سام کارگر نیافتاد و بالاخره واکسن کذایی ام ام آر در بازوی پسرکم جا خوش کرد و بعد یهو همه چی تموم شد و سام گریه هاش یادش رفت.
بعد هم رفتیم مهمونی، اونجا یه پسرک با نمکی بود که فقط 2 ماه از سام بزرگتر بود اما حدود 7 کیلو وزنش از سام بیشتر بود و البته که سام راه به راه از نوازشهای کتک گونه پسرک تپلی بی نصیب نمی موند.
توضیح واضحات اینکه سام 9 کیلو و دویست وزنشه و 78 سانتی متر هم قدشه و دوست سام 16 کیلو وزنش بود با 80 سانتی متر قددر 14 ماهگی!
اگه درست یادم باشه وزن من ،کلاس اول دبستان 18کیلو بود!